قبول که ما دو خط موازی هیچگاه به همدیگر نمی رسیم ! ولی فقط کمی فاصله را کمتر کن ، میخواهم بهتر ببینمت....

	ای کاش . . . قانون همه ی دوستی ها این بود : یا رفاقت تعطیل... یا جدایی هرگز....

تکلیفم روشن شد ؛ خاموش میشوم شیرینم !

فرهاد وار اینبار باید به جای کوه ، دل بکنم !

	این روزها حتی اگر خون هم گریه کنی عمق همدردی دیگران با تو یک کلمه است : “آخی” !

کـــــــــــم بــاش

از کم بودنت نتــــــــرس

اونی که اگـه کم باشی ولــــــــت میکنه،

همونه که اگه زیـــاد باشی حیفو میلت میکنه. . .

آهاى تویى که جاى منو گرفتی!!!

یادت باشه :
کم حوصله ست...
شاید به ظاهر جدى باشه ولى قلب مهربونى داره...
بد قول نیست اما گاهى وقتا گرفتاره...
تو داره...

سعی کن باهاش حرف بزنی...
خیلی کاکائو دوست داره...
هی بهش نگو این کارو کن ؛اون کارو کن, عصبی میشه....
خسته که باشه بهتره تنهاش بزارى...

اون همه چیزِ من بود ؛
حق ندارى اذیتش کنی ...!!!

 

خواستم چشمهایت را از پشت بگیرم،دیدم

طاقت اسم هایی را کـه میگویی ندارم....!!!

 

براى فرامـوش کردنت هـرشب آرزوى آلزایمر مـیکنم …

خوش بــه حال تو …

 

که وقتى “ او” آمد، بدون هیچ دردسرى فراموشم کردى …